Hondsbosscheroute

De Hondsbosscheroute is een korte wandelroute die je op een van de meest iconische dijken van Nederland brengt: de Hondsbossche Zeewering. Daarnaast maak je tijdens de wandeling kennis met een oer-Hollandse polderlandschap dat voor het leeuwendeel is veranderd in een uniek natuurgebied: de Harger- en Pettemerpolder.

---

Startpunt: Camperduin

• Lengte: 3,3 km
• Routekleur: geel
• Ondergrond: asfalt en gras
• Honden: toegestaan
• Rolstoelgebruikers: niet rolstoelvriendelijk

• Datum van de wandeling: 9 mei 2025
• Weersomstandigheden: 20 °C, zon en veel wind
• Wandelrichting: tegen de klok in gelopen
• Ontdek Schoorl-rating: 4,1/5 sterren
  

---

Strandslag 18

Als ik het informatiebord van de Hondsbosscheroute bestudeer, kies ik ervoor om de wandelroute tegen de klok in te lopen. Het informatiebord en tevens startpunt van de Hondsbosscheroute, bevindt zich bij Strandslag 18 aan de kust van Camperduin.

Piepklein gehuchtje

Camperduin is een piepklein gehuchtje met slechts een paar honderd inwoners. Camperduin mag dan klein zijn, ruim tweehonderd jaar voltrok zich voor de kust van Camperduin een grote zeeslag: de Zeeslag bij Camperduin.

De Zeeslag bij Camperduin betrof een zeeslag tussen de Nederlandse vloot en de Britse vloot waarbij laatstgenoemde uiteindelijk aan het langste eind trok. Op het strand Camperduin bevindt zich een speelschip voor kinderen dat naar deze historische gebeurtenis verwijst.

Ik volg de gele routepijltjes van de Hondsbosscheroute en loop door een paar straatjes van Camperduin heen. Uiteindelijk wandel ik vanaf de rand van Camperduin recht de Harger- en Pettemerpolder in.

Natuurpolder

Omdat de Harger- en Pettemerpolder aan drie kanten wordt begrensd door hoge dijken, is het een overzichtelijke polder. Als ik naar links kijk, zie ik in de verte de Hondsbossche Zeewering: de dijk waarop ik straks kom te wandelen. De rechterkant van de Harger- en Pettemerpolder wordt afgebakend door de Hondsbossche Slaperdijk en aan de noordkant bevindt zich de Hondsbossche Slaperdijk.

De Harger- en Pettemerpolder is een bijzondere polder: een groot deel is eigendom van Natuurmonumenten. Natuurmonumenten heeft er een natuurpolder en een waar paradijs voor vogels van gemaakt. Aan de westkant van de Harger- en Pettemerpolder ligt een natuurmeertje: De Putten. De Putten is een hotspot voor vogels en voor vogelspotters.

Nieuwsgierige kalfjes

Nadat ik verschillende natuurgronden passeer waarin boterbloemen weelderig bloeien, zie ik in een graslandje een kudde schapen. De schapen eten in alle rust hun buikjes rond. Op verschillende perceeltjes van de Harger- en Pettemerpolder bevinden zich agrarische activiteiten zoals het beweiden deze schapen.

Als ik een stukje verder wandel, spot ik kalfjes die zich eveneens te goed doen aan het malse gras. Deze jonge koeien zijn zeer nieuwsgierig en komen bij mij even polshoogte nemen: een prachtig gezicht.

Nadat ik bovengenoemde kleine en grote herkauwers achter me heb gelaten, slaat de Hondsbosscheroute naar rechts af en doemt in de verte de eerdergenoemde De Putten op.

Iconische dijk

Bij De Putten steek ik de weg over om bij de voet van de Hondsbossche Zeewering aan te komen. Hier bevinden zich een stenen trap naar de kruin van deze iconische dijk plus een informatiebord over de dieren en planten die op de Hondsbossche Zeewering leven en groeien.

Nadat ik de trap beklommen heb, stuurt het gele routepijltje op het dak van de Hondsbossche Zeewering mij naar links en begint het deel van de wandeling waarna de route is vernoemd.

Nu loop ik op een hoogte van 11,5 meter en geniet van een fantastisch uitzicht. Aan mijn rechterhand trekken de Hondsbossche Duinen aan mij voorbij, terwijl ik links een overview heb over de Harger- en Pettemerpolder.

Drakentanden

Vlakbij Camperduin krijg ik piramidevormige obstakels in het vizier: honderden. Het betreffen hier zogenaamde drakentanden die door Duitsers werden aangelegd in de Tweede Wereldoorlog om tanks te versperren. De drakentanden waren onderdeel van de Atlantikwall: de verdedigingslinie van Nazi-Duitsland langs de westkust.

Ik denk aan de boer op wiens akker de drakentanden staan. Zou hij ervan balen dat ze ook zijn werkzaamheden versperren: tachtig jaar na het einde van de oorlog? Wellicht is het te kostbaar om te verwijderen of hebben ze een monumentale status en mogen ze niet afgebroken worden.

Hip strandpaviljoen

Mijn wandeling over de Hondsbossche Zeewering nadert het einde. Nadat ik de dijk afloop, passeer ik Strandpaviljoen Struin. Strandpaviljoen Struin is een van de twee strandpaviljoens van Camperduin en heeft een hippe uitstraling. Het andere paviljoen, Beach Restaurant Prince George, bevindt zich wat noordelijker op het strand.

Na een vijftigtal meters kom ik weer bij het informatiebord aan en is mijn Hondsbosscheroute voltooid.

Conclusie

Voor mensen die korte en spectaculaire wandelroute zoeken, is de Hondsbosscheroute uitermate geschikt. Het gedeelte van de wandeling op de Hondsbossche Zeewering is indrukwekkend te noemen, maar ook de kennismaking met de Harger- en Pettemerpolder is aangenaam voor wandelaars die van natuur en vogels houden.

Omdat de Hondsbossche Zeewering beklommen moet worden, is de Hondsbosscheroute niet geschikt voor mensen die afhankelijk zijn van een rolstoel.

Ontdek Schoorl-rating: 4,1/5 sterren

---

Bekijk ook:

• Het overzicht van alle wandelroutes in de Schoorlse Duinen!
• De mooiste vakantiehuizen met de beste reviews in Schoorl!

---