De Schoorlse Duinen staan bekend om hun uitgestrekte heidevelden. Dankzij de kalkarme zandgrond gedijt de heide in de Schoorlse Duinen bijzonder goed, waardoor je in de nazomer kunt genieten van een prachtig paars landschap. Een van de mooiste heidegebieden in dit duingebied is de Waterbosvlakte.
De Waterbosvlakte ligt in het hart van de Schoorlse Duinen. Ten noorden ervan bevindt zich Bospaviljoen de Berenkuil. Aan de westzijde grenst de Waterbosvlakte aan de Julianalaan, een fietspad. Aan de zuidzijde loopt de Langeweg, een wandelpad. Aan de noordzijde ligt een naamloos wandelpad.
De Waterbosvlakte is te voet en met de fiets te bereiken.
De Waterbosvlakte maakt deel uit van het wandelroutenetwerk in de Schoorlse Duinen. Drie routes: de Duinheidewandeling (paarse route), de Duintoppentocht (rode route) en de Boswachterspad Noordzeewandeling (donkerblauwe route), voeren langs dit gebied. Al deze wandelingen starten bij het Buitencentrum Schoorlse Duinen.
Via de Julianalaan kun je met een fiets bij de Waterbosvlakte komen.
De Waterbosvlakte is volledig omgeven door dichtbegroeide bossen, wat een betoverende, bijna sprookjesachtige sfeer creëert. In het hart van dit idyllische landschap strekt het heideveld zich uit, omrand door bomen en weelderige vegetatie. Een zandpad doorkruist het veld en maakt het beeld compleet. Ik heb dit prachtige stukje van de Schoorlse Duinen al talloze keren bezocht, maar telkens opnieuw word ik geraakt door de overweldigende schoonheid ervan.
Aan de noordzijde van de Waterbosvlakte staan twee bankjes, terwijl er aan de zuidkant één bankje te vinden is. Het is heerlijk om even plaats te nemen op een van deze bankjes, tot rust te komen en te genieten van het schitterende uitzicht over de heide.
In de Schoorlse Duinen groeien drie soorten heide: struikhei, gewone dophei en kraaihei.
De meest opvallende en bekende heide in de Schoorlse Duinen is de struikhei. Deze soort zorgt voor de uitgestrekte paarse heidevelden die in de nazomer in volle bloei staan en talloze insecten aantrekken.
De gewone dophei is te herkennen aan zijn grijsgroene, naaldvormige blaadjes en trosjes klokvormige, roze bloemen die bloeien van juni tot september. Hij speelt een belangrijke rol in ecosystemen, als voedselbron voor bijen en andere insecten. De plant is goed aangepast aan de voedselarme omstandigheden van de Schoorlse Duinen.
Met haar dunne, naaldvormige blaadjes en gitzwarte bessen is kraaihei gemakkelijk te herkennen. De bessen zijn eetbaar, al smaken ze wat flauw. Kraaihei voelt zich thuis op zure, voedselarme grond, zoals in de Schoorlse Duinen. De plant is van grote waarde voor de biodiversiteit: ze biedt voedsel aan vogels en kleine zoogdieren en helpt bij het vasthouden van bodem en vocht. Door haar taaie karakter en koudebestendigheid is de kraaihei uitstekend aangepast aan barre omstandigheden.
Kraaihei dankt haar naam waarschijnlijk aan de bovengenoemde gitzwarte kleur van de bessen; zo donker als een kraai, en het feit dat kraaien deze vruchten graag eten.
Langs vrijwel de hele Noordzeekust komen duinen voor, maar deze zien er niet overal hetzelfde uit. Grofweg zijn de duinen in twee gebieden te verdelen, met een duidelijk verschil in de samenstelling van het zand. De scheidslijn tussen deze twee duingebieden ligt bij Bergen aan Zee en staat bekend als de Bergense Kalksprong.
Het zand ten noorden van deze lijn is tijdens de ijstijd vanuit Scandinavië aangevoerd. Het is arm aan kalk en bevat weinig voedingsstoffen. In tegenstelling daarmee bestaat het zand in de zuidelijke duinen uit materiaal dat via de Rijn en de Maas vanuit de Alpen is aangevoerd. Dit zuidelijke zand is kalkrijk en daardoor ook voedselrijker.
Deze verschillen in herkomst hebben ook invloed op de kleur van het zand. Kalkarm zand is lichter van kleur en oogt witgrijs, terwijl kalkrijk zand een warmere, blonde tint heeft. Wanneer men in Nederland spreekt over de ‘blonde duinen’, wordt daarmee het duingebied ten zuiden van Bergen aan Zee bedoeld.
De Schoorlse Duinen liggen ten noorden van de Bergense Kalksprong en zijn dus kalkarm. Minder kalk betekent een zuurdere bodem, en dat is precies waarom je er uitgestrekte heidevelden vindt, zoals bij de Waterbosvlakte.
Ten zuiden van de Bergense Kalksprong is het zand zogezegd kalkrijk. In deze gebieden krijgt heide geen kans om te groeien. In plaats daarvan bloeien er kalkminnende planten, zoals het kandelaartje, dat de duinen rood kleurt en tot wel acht centimeter hoog kan worden. Ook duinrozen, met hun sierlijke Latijnse naam Rosa pimpinellifolia, komen veel voor in deze kalkrijke duinen.
Dit sfeervolle chalet heeft een prachtige ligging in de natuur van Schoorl. De lodge is voorzien van houtkachel en heeft zelfs een buitendouche en privé sauna, heerlijk na een lange strandwandeling!
Meer info & boeken
De villa's op vakantiepark Heerehof zijn stuk voor stuk luxe ingericht en bieden ruimte aan twee, zes of acht personen. Vanuit je woning loop je zo de duinen in, een ideale locatie voor liefhebbers van wandelen en natuur!
Meer info & boeken