De Rode-route leidt je langs drie iconische zeedijken, waar je schitterende uitzichten hebt over uitgestrekte polders, natuurgebieden en de Noordzee. Onderweg ontdek je ook Petten, een klein kustdorpje met een bijzondere historische geschiedenis.
Nadat ik mijn auto heb geparkeerd op de meest noordelijke parkeerplaats van de Hondsbosscheweg, wandel ik naar het informatiebord van de Rode-route. Dit bord staat bij de Hondsbossche Zeewering, recht tegenover het begin van de Leiweg.
Op het informatiebord lees ik dat de Rode-route voert over de indrukwekkende Hondsbossche Zeewering en de Oud Schoorlse Zeedijk. Deze laatstgenoemde dijk slingert om de Abtskolk heen, een overblijfsel van de dijkdoorbraak in 1570 en tegenwoordig een belangrijk vogelgebied.
Na een korte wandeling over de Leiweg leidt de Rode-route mij verder de Oud Schoorlse Zeedijk op. Deze indrukwekkende dijk vormt al eeuwen een markante scheiding in het landschap. Ten noorden ervan strekt zich de Zijpe- en Hazepolder uit, terwijl aan de zuidzijde de Leipolder en de Harger- en Pettemerpolder liggen.
Zodra ik nog maar een paar minuten op de Oud Schoorlse Zeedijk wandel, komen drie nieuwsgierige bruine schapen op me af: een ooi met haar twee lammeren. Ze kennen geen angst en blijven recht voor me staan.
Terwijl ik mijn weg vervolg, geniet ik van de omgeving. Het is een late avond en het zachte avondlicht zet het polderlandschap in een bijna betoverende gloed.
Aan het begin van mijn wandeling loopt de Oud Schoorlse Zeedijk nog recht, maar naarmate ik verderga, begint de dijk steeds meer te slingeren. Op een gegeven moment verschijnt links van mij de Abtskolk: een driehoekig natuurmeertje, omgeven door brede rietkragen.
Dit verborgen water vormt een waar paradijs voor vogels, en daarmee ook voor vogelliefhebbers. Speciaal voor hen staat er zelfs een vogelkijkhut. Lees verder
Diep onder de Oud Schoorlse Zeedijk bevindt zich een sluis die de Abtskolk verbindt met de achterliggende Hondsbossche Vaart. Wat mijn aandacht vooral trekt, is de sluislier. Deze steekt meer dan tien meter boven de dijk uit en heeft een scherp ogende, gekartelde rand. Het lijkt haast alsof het een reusachtige zaag is, klaar om de Oud Schoorlse Zeedijk in stukken te zagen.
Na enige tijd verlaat ik de Oud Schoorlse Zeedijk en leidt de Rode-route mij richting de Belkmerweg. Al snel wandel ik verder over de Pettemerweg. Langs beide wegen zijn meerdere stolpboerderijen te zien. Deze karakteristieke, vierkante boerderijen met hun piramidevormige dak zijn typisch voor Noord-Holland.
Aan de vorm van de schoorsteen was vroeger af te lezen hoe welgesteld de eigenaar was. Een ronde schoorsteen duidde op rijkdom, terwijl een vierkante variant wees op bescheidener middelen. De stolpboerderijen die ik tijdens mijn wandeling tegenkom, hebben stuk voor stuk een vierkante schoorsteen.
Aan het einde van de Pettemerweg stuurt het rode routepijltje me een hoge dijk op, ingeklemd tussen de Westerduinweg en de Zijperweg. Halverwege staat een houten bankje met afgebladderde, blauwgeverfde planken, waar ik even neerstrijk. Daarna vervolg ik mijn weg en zie hoe de dijk langzaam overgaat in een smalle strook duingebied.
De Rode-route leidt me naar het centrum van Petten. Daar prijkt een opvallend stalen scheepsskelet als blikvanger. Voor het kunstwerk zorgen speelse waterfonteinen voor een verfrissend effect. Petten zelf is een klein kustdorp met een bewogen verleden: in de loop der eeuwen is het maar liefst drie keer volledig verwoest en telkens weer opnieuw opgebouwd.
Zodra ik het centrum van Petten achter me laat, beland ik onverwacht in een klein bos. Sommige bomen hebben sprookjesachtige vormen, terwijl het zonlicht op magische wijze door het bladerdak prikt. Het voelt alsof ik door een groene oase wandel. Maar de betovering is kort: nog voor ik het weet, sta ik alweer buiten het bosje.
Aan de rand van Petten stuit ik plotseling op een indrukwekkende zeedijktrap. Trede na trede werk ik mij omhoog, tot ik uiteindelijk de kruin van de Hondsbossche Zeewering bereik. Het blijkt Strandopgang 17D Nolmerban te zijn, maar in plaats van af te dalen naar het strand, sla ik bovenaan linksaf en vervolg mijn weg over de kruin van de zeewering.
De laatste etappe van de Rode Route is aangebroken: een wandeling over de Hondsbossche Zeewering. Deze iconische zeedijk torent maar liefst 11,5 meter boven het landschap uit en biedt een adembenemend uitzicht. Vanaf de dijk kun je heel Petten overzien, terwijl aan de andere kant de uitgestrekte Noordzee zich ontvouwt. Bovendien strekt het polderlandschap zich voor je uit.
De Rode Route heeft me aangenaam verrast. Vanaf de hoge zeedijken geniet je van een adembenemend uitzicht over de omgeving. Het uitstapje naar Petten is bovendien de moeite waard. Helaas maakt de route ook gebruik van de Pettemerweg, een drukke weg die storend is voor wie op zoek is naar rust en natuur.
Ontdek Schoorl-rating: 4,7/5 sterrenDit sfeervolle chalet heeft een prachtige ligging in de natuur van Schoorl. De lodge is voorzien van houtkachel en heeft zelfs een buitendouche en privé sauna, heerlijk na een lange strandwandeling!
Meer info & boeken
De villa's op vakantiepark Heerehof zijn stuk voor stuk luxe ingericht en bieden ruimte aan twee, zes of acht personen. Vanuit je woning loop je zo de duinen in, een ideale locatie voor liefhebbers van wandelen en natuur!
Meer info & boeken